Hoe blij ik er daar ook uit zag, hoe niet blij ik werd in de avond. Het bleek namelijk dat mijn maag die sushi toch niet zo leuk vond. Wat er toen gebeurde kunnen jullie denk ik zelf invullen….. haha

De volgende dag stond er weer een bezoek in het ziekenhuis gepland. Het is zo dat ik t/m augustus  op de vrijdag een chemokuur krijg en om de 2 weken op de dinsdag ook een chemokuur alleen dan een ander soort. Normaal gesproken wordt ik behandeld in Groningen. De chemokuur die ik die dinsdag kreeg, mocht ik ook in Zwolle krijgen. Aangezien dit veeeeel dichterbij is dan Groningen leek me dit wel fijn. De rest van de week was enorm zwaar, ik kon letterlijk niks. Die vrijdag moesten we weer vroeg op de poli zijn, dit keer weer in Groningen. Hierna ging het om het kort te zeggen goed mis. Mijn lichaam is op dit moment zo hard aan het werk om alles te verwerken, wat heel veel energie vraagt. Eigenlijk zoveel energie dat je er niet tegen aan kan eten. We zijn nu namelijk 1 maand verder en ik ben 10kg lichter. Dat weekend heb ik mij echt heel erg beroerd gevoeld. Ik kon niet meer uit bed komen, zelfs praten koste me te veel energie. Ondanks dat ik hartstikke moe was kon ik nog steeds niet goed slapen, waardoor ik nog meer achteruit ging. Die zondag hebben we besloten om het ziekenhuis in Groningen te bellen om mijn situatie te bespreken. Hierop kregen wij te horen dat ik waarschijnlijk sondevoeding zou moeten krijgen om wat meer energie te krijgen en zodat mijn gewicht niet nog meer zou afnemen. Ik mocht hiervoor naar het ziekenhuis in Zwolle. Hier werd ik zondag 7 mei opgenomen. Wat me beter zou moeten maken, is totaal niet gelukt. Mijn bloedwaardes waren weer laag, waardoor ze weer een bloedtransfusie wilde geven. Hier begon het al. Ik heb namelijk zoals in mijn vorige post uitgelegd dat ik hier een kastje voor heb (een VAP). Deze kunnen ze (makkelijk) gebruiken om deze transfusie uit te voeren. Dit ging echter helemaal mis, normaal gesproken doet het nooit pijn als ze mijn VAP aanprikken, maar nu ging ik echt door de grond. Ze hadden me namelijk verkeerd geprikt. Direct daarna had ik een enorme bloeduitstorting en pijn (foto bespaar ik, dat wil je denk ik niet zien)
 

Verder zou ik sondevoeding krijgen, ook dit ging mis. Ze hadden mijn sonde voeding veelste hoog gezet in een korte tijd waardoor ik enorme buikpijn kreeg. Dit vertelde ik de volgende dag aan een andere arts, waarop die zei: ‘’staat de pomp zo hoog? Dat kan helemaal niet’’. Lekker dan dacht ik. En alsof het allemaal nog niet fout genoeg ging, kwamen ze ook nog met verkeerde medicijnen aanzetten. Nee, Zwolle krijgt op dit moment van mij geen lintje. Op dit moment gaat het dus niet echt beter met me, ik hoop dat ze in Zwolle toch nog wat voor me kunnen betekenen. Ik heb er een beetje een hard hoofd in kijk maar: